حرف رفتن را مزن زودست هنوز

قصه ی ماندن بخوان وقتست هنوز

گر نماند فرصتی،اندک زمان ده مهلتی

شاید که فکرت بیادم هست هنوز

نخانم یک غریبه،که غریبت نیستم

مهرت به دلست،عاشقت هستم هنوز

بین من و تو مرز دل و مرز غم است

شاید که ره به نابودی نرسیدست هنوز

من دعا کردم برایت هر شب و هر نیمه شب

شاید که در رویا فرصت دیدارست هنوز

تو رامن چشم در راهم که باز آیی

گر چه هرزست،اما امید هست هنوز

 

پریشانم پریشانم به خود کرده گرفتارم

سفر کردم به دریای که پایانش نمی دانم

ندانسته خطر کردم دل خون را سپر کردم

گمان کردم که رحم آید از او بر این دل تنگم

همه دم دل پریشانست به سیل غم گرفتارست

امیر دل گریزانست دل خسته به زندان است

همه دانند که تنهایم ولی با من نمی مانند

مرا آشفته می دانند مرا دیوانه می خوانند

هر که با من نشست روزی نکرداین دل به عشق راضی

نشد با من دمی مشغول،برای دل به عشق بازی

 

همیشه با توام(MN2FZ)

بر خیزو چاره کن فصلی دوباره کن.....

بهار دوباره را در خزان تجربه خواهم کرد........

خرابی ها ی دلم را میسازم ..........

دگر این ره پر ماجرای زندگی را تنها نمی پیمایم ! گر ره گم کرده ام ملالی نیست خوش آنست که خود پیدا کرده ام ....

به یاری یاران و همت خویش می سازمت ای بنای مستحکم ای ویرانه ی جای مانده از هزاران غم؛ ای دل ! دلی که هزاران طوفان و تگرگ و صاعقه بر تو حمله کردند و قصد نابودی تو کردند ولی هنوز استوار برجای مانده ای........

تا آسمان می سازمت.....

دگر دروازه ات بر هر غریبه ای نمی گشایم و تنها کسی که را درین سرای جای خواهم داد که هم درد باشند نه آنانکه خود درد من باشنند:

چنان دل کندم از دنیا

که شکلم شکل تنهایی است

ببین مرگ مرا در خویش

که مرگ من تماشایی است

مرا در اوج می‌خواهی

تماشا کن، تماشا کن

دروغین بودم از دیروز

مرا امروز حاشا کن

در این دنیا که حتی ابر

نمی‌گرید به حال ما

همه از من گریزانند

تو هم بگذر از این تنها


فقط اسمی به جا مانده

از آنچه بودم و هستم

دلم چون دفترم خالی

قلم خشکیده در دستم

گره افتاده در کارم

به خود کرده گرفتارم

به جز در خود فرو رفتن

چه راهی پیش رو دارم

رفیقان یک به یک رفتند

مرا در خود رها کردن

همه خود درد من بودند

گمان کردم که همدردند


شگفتا از عزیزانی

که هم آواز من بودند

به سوی اوج ویرانی

پل پرواز من بودند

گره افتاده در کارم

به خود کرده گرفتارم

به جز در خود فرو رفتن

چه راهی پیش رو دارم

رفیقان یک به یک رفتند

مرا در خود رها کردن

همه خود درد من بودند

گمان کردم که همدردند

رفیقان یک به یک رفتند

مرا در خود رها کردن

همه خود درد من بودند

گمان کردم که همدردند

شبخون

ببین ، ببین ، این گریه ی یه مرده
مردی که گریه هاش ظهور درده
ببین ، ببین ، این آخرین صدای
این بی صدا شبخون کوچه گرده

قلب پاییزی من
باغ دلواپسیه خوندنم ترانه نیست
هق هق بی کسیه
شب من با هجرت تو

شب معراج عذابه
تو نباشی موندن من
مثل پرواز تو خوابه
مرگ غرورمو ببین

زوال غمگین شعر و شکوفه و نوره
زوال قلبمو ببین
تنها تو می بینی چشم شب و زمین کوره
تو نباشی کی با اشکم

فال خوب و بد بگیره
کی منو از سایه های
این شب ممتد بگیره
بی تو با این در به در

هق هق شب گریه هاست
مرد غمگین صدا
بی تو مرد بی صداست

روز حادثه(MN2FZ)