باور کن ، صدامو باور کن صدایی که تلخ و خسته ست باور کن ، قلبمو باور کن قلبی که کوهه اما شکسته ست باور کن ، دستامو باور کن که ساقه ی نوازشه باور کن ، چشم منو باور کن که یک قصیده خواهشه وسوسه ی عاشق شدن ، التهاب لحظه هامه حسرت فریاد کردن ، اسم کسی با صدامه اسم تو ، هر اسمی که هست مثل غزل ، چه عاشقانه ست پر وسوسه ، مثل سفر مثل غربت ، صادقانه ست باور کن ، اسممو باور کن من فصل بارون برگم مطرود باغ و گل و شبنم درخت خشکی تو دست تگرگم باور کن ، همیشه باور کن که من به عشق صادقم باور کن ، حرف منو باور کن که من همیشه عاشقم
